Karakter bozuklukları temel yorumlar

Yunancada "oyma" anlamına gelen bir kelimeden türemiş olan karakter sözcüğü ilk zamanlarda kişinin "alametifarikası"olan özgün özellikleri anlamında kullanılıyordu. Günümüzde yaygın anlamı itibariyle ise karakter, medenileşmiş hayvansı doğamıza karşılık gelir. Egemen toplumun, özellikle de çocukluğun ilk yıllarında öğretilen alışkanlıklarını, geleneklerini, görgü kurallarını benimsemiş olmak bu anlamdaki karakteri yansıtır.

Freud bir evrede fazlaca doyuma erişmenin veya mahrum kalmanın libidinal enerjinin saptanmasına yol açacağına, bunun da sonraki gelişim evrelerini etkileyeceğine inanıyordu.Örneğin oral evre, oral emme ve oral ısırma olmak üzere iki alt dönemden oluşur. Emme döneminde fazlaca müsamaha gösterilmesi, oral bağımlı tipi doğurur. Bu kişiler iflah olmaz iyimserlerdir, naif bir özgüvenleri vardır; kalender, duygusal açıdan çocuksu kimselerdir. Ciddi meseleler onları etkilemez. Öte yandan emme döneminde doyuma ulaşamamak aşırı bağımlılığa sebep olur; yoksun kalmış bu çocuklar, sırf bir şeyler alabilmek uğruna her şeyi "yutmayı" öğrenirler. Oral ısırma evresindeki yoksunluklarsa yetişkinlikte yerine istihza veya sözlü sataşmalar gibi saldırgan oral eğilimlere bırakır.

Abraham'ın karakterolojisine fallik ve jenital gelişim evrelerini eklemiştir. Fallik evrede yoksun kalmak; ileride hep liderliği hedeflemeye, grubun içinde ön plana çıkma ihtiyacına ve en ufak yenilgiyi bile olumsuz tepkiler vermeye yol açabilir.

Kaynak: Modern yaşamda kişilik bozuklukları